Kiedy w życiu pojawia się choroba nowotworowa zawsze towarzyszą temu silne emocje. Pacjenci stan po diagnozie onkologicznej określają, jako coś co zżera od środka. Coś co nie daje spać, jeść, chodzić do pracy, zajmować się dziećmi, normalnie funkcjonować. Podejrzenie choroby, diagnoza, i cały proces leczenia wymagają tego, by na nowo odnaleźć się w trudnej sytuacji. Nie bądź w tym sam, korzystaj ze wsparcia, uzbrój się w cierpliwość (Witkowicz-Matolowicz, Sobol, Kraków 2020).
Sytuacja diagnostyki onkologicznej jest trudna, zagrożenie zdrowia jest poważne. Częstym doświadczeniem towarzyszącym chorobie onkologicznej jest ból. W tym miejscu warto bliżej przyjrzeć się zagadnieniu bólu. Pod pojęciem ból rozumiemy przykre doświadczenie zmysłowe i emocjonalne związane z rzeczywistym lub potencjalnym uszkodzeniem tkanek lub opisuje w kategoriach takiego uszkodzenia (Otis, 2018). Odczucia bólu można klasyfikować pod kątem jego trwania. Charakterystyczne dla bólu krótkotrwałego jest to, że ustępuję samoistnie z czasem, tak jak np. w wypadku drobnego oparzenia, delikatnej rany ciętej. Powyższy opis bólu nazywany jest bólem ostrym. Pod pojęciem bólu przewlekłego rozumiemy ból, który utrzymuję się powyżej 3 miesięcy, towarzyszy procesowi chorobowemu lub wiąże się z uszkodzeniem ciała, lecz nie ustępuję w miarę upływu czasu (Otis, 2018).
Podstawowym celem wsparcia psychologicznego w przypadku odczuwania bólu jest wdrożenie aktywnego podejścia do wyzwań związanych z przewlekłym bólem. Klient jest zachęcany do zmiany spojrzenia na wyzwania i promuję przejście od bezradności do osobistego zaangażowania i odpowiedzialności, do samokontroli i pewności siebie.
Celem spotkań jest promowanie wśród klientów aktywnych postaw i poprawy funkcjonowania w wymiarze społecznym przy użyciu takich technik, jak ćwiczenie umiejętności w ramach zadań domowych, planowanie aktywności i stopniowanie trudności zadań (Otis, 2018).
Wsparcie metod poznawczych i behawioralnych ma swoje poparcie w badaniach empirycznych. Warto przytoczyć badania zespołu Judith A. Turner, Lloyda Mancla i Leslie A. Aron (2006), kiedy klienci zmagający się z bólem skroniowo-żuchwowym wzięli udział w 4 spotkaniach. W porównaniu z grupą kontrolną odnotowano istotną redukcję odczuwanego bólu, zakłóceń funkcji żuchwy i depresji.
Celem wsparcia psychologicznego w leczeniu bólu, jest wsparcie farmakoterapii, zwiększenie sprawności, podwyższenie sprawności, zmniejszenie lęku przed podejmowaniem aktywności, złagodzenie bólu, poprawa kontaktów społecznych, które na skutek odczuwania przewlekłego bólu mogą być w gorszej kondycji.
Piśmiennictwo:
Otis, J., Przewlekły ból. Terapia poznawczo – behawioralna. GWP. Sopot 2018.
Turner, J.A., Mancl, L., Aaron, L. A (2006). Short and long term efficacy of briev cognitive -behavioral therapy for patient with chronic temporomandibular disorder pain: A randomized, controlled trial, Pain 121, 181-194.
Witkowicz-Matolowicz A, Sobol A. Oswoić raka. Inspirujące historię i przewodnik po emocjach. Znak Horyzont. Kraków 2020).
Autor: Anna Kubińska
Zachęcamy do zapisywania się na wizyty pod numerem telefonu 501 037 674 lub elektronicznie.
